Glutenvrij in Zuid-Korea

Toen we onze tickets hadden geboekt voor twee weken Zuid-Korea, stond ik als een vierjarige op en neer te springen van blijdschap. Dit zou de eerste keer zijn dat ik naar Azië zou reizen! Twee minuten later brak het koude zweet uit: wat zou ik gaan doen met glutenvrij eten? Zou het wel te doen zijn? Hoe moet dat, glutenvrij in Zuid-Korea? Ze eten daar toch veel rijst? Maar geen melk toch? Sojasaus overal. Gefrituurd deeg. Getver. Geen enkele mogelijkheid om verpakkingen te lezen. En met die laatste gedachte sloeg de stress toe.
Voorbereiding

Op internet was wel wat te vinden, maar niet bijster veel. Ik heb wat rondgeneusd en het artikel van Scott gelezen van Celic.com. Ter voorbereiding had ik een glutenvrije dieetkaart uitgeprint van Celiac Travel en daar wat bij geschreven (thank you, Google Translate): geen sojasaus, geen rode bonenpasta en geen melkproducten. Plastificeren en klaar om te gaan! Verder heb ik weinig eten meegenomen, we zouden vaak wisselen van hostel in Seoel en door het land reizen. Tijdens de heenreis alleen wat Naked-repen meegenomen voor het geval dat. Ik had ze nog nodig ook toen tijdens onze tussenstop in China op de hele luchthaven Gangzhou niets te vinden was dat ik kon eten. Maar eigenlijk ging ik er wel van uit dat glutenvrij in Zuid-Korea wel zou lukken. 

Seoel

Aangekomen in Seoel bleek direct dat het glutenvrije dieet onbekend was bij de lokale bevolking. De dieetkaart leverde verwarde blikken op. Verschillende keren ontstond er een luide discussie tussen de serveersters waarbij alle (Koreaanse) gasten geïnteresseerd meeluisterenden. Mijn wensen waren zeer ongebruikelijk. Twee keer zijn we weggestuurd uit een restaurant omdat de kok het niet aandurfde om voedsel te maken voor mij. We hebben ook verschillende keren lang gezocht voor we iets konden vinden dat er ok uitzag. Dat vond ik heel bijzonder; Seoel is tenslotte een wereldstad. 

Ontbijt en lunch

Tijdens onze reis heb ik voornamelijk ontbeten/geluncht met bananen. Dit is het goedkoopste fruit in de kleine winkeltjes. Daar was ik na twee weken helemaal klaar mee. Op elke straathoek is de 7-eleven , e-mart24 of iets dergelijks te vinden. Daar kunnen alleen snacks gekocht worden, zoals chips, noodles, fruit of drinken. Mensen kopen daar hun ontbijt of lunch en lijken ’s avonds vaak uit eten te gaan. Deze winkeltjes zijn niet de ideale plek om glutenvrij eten te vinden. We hebben ook bij een grotere supermarkt gekeken of daar misschien meer te vinden was. Maar ook daar geen grote selectie met makkelijk eetbaar fruit, rijstnoedels, noten of wat dan ook.

Ontbijt is absoluut de moeilijkste maaltijd om te vinden, maar dat komt ook omdat ik geen melkproducten eet. Yoghurt is namelijk wel goed te vinden. In de koeling liggen soms gekookte eieren (let op sojasaus). Ik zou denk ik een pak met glutenvrije ontbijtgranen meenemen en misschien een zak met noten wanneer ik dit land (en Japan?) nog een keer zou bezoeken. Voor de afwisseling. 

Bibimbap en Korean BBQ

Elke paar dagen zijn we van hostel gewisseld, dus elke dag opnieuw op zoek naar een goede plaats om te eten. Dit was enigszins stressvol. De beste keuzes voor maaltijden:

  • Bibimbap (rijst, gemixt met groente en een ei)
  • Korean BBQ (in het Koreaans samgypsal)

 Bij de BBQ is het slim om voor ongemarineerd vlees te kiezen om geen sojasaus binnen te krijgen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *