Pasta-perikelen in Baku
Ik ben erg content tijdens het reizen over het algemeen. Meestal kan ik wel iets te eten vinden. Het grootste deel van tijd vind ik het voedsel best lekker. Het enige dat ik eigenlijk nergens kan vinden is pizza, lasagna en pasta.
Ik ben zo blij met de keuze die ik heb in Azerbeidzjan als het gaat om eten. Het is echt fantastisch, ik kan zo veel kiezen! In al die tijd dat we nu hebben gereisd, heb ik niet één keer fatsoenlijke pasta gegeten. Niet dat ik niet heb gezocht; pasta van rijstmeel, pasta met een champignonsaus en een pastamaaltijd waar ik het nooit meer over wil hebben (Varansi, gatsie!). Maar ja, pasta zonder kaas sowieso een beetje zo zo. Geen groot offer om te brengen over het algemeen. Maar in Bakoe zijn een aantal winkels waar Schär wordt verkocht… Dus dat biedt perspectief!
Aan het genieten van de overweldigende keuze in de Bravo.
Bravo!
Dus, een kleine wandeling naar een grotere vestiging van de Bravo, ziedaar: glutenvrije producten. Tranen springen in mijn ogen wanneer ik zie hoeveel keuze ik heb (oke, dat is licht overdreven). Maar er is glutenvrije pasta van drie verschillende merken. Er zijn koekjes, crackers, meel en broodstengels. Meer dan ik de afgelopen maanden op een plaats bij elkaar heb gezien, heel shockerend. De pasta van Mafka Qlutensiz is het goedkoopst (3,65 AZN = €1,95). Er is spaghetti en macaroni, zelfs een pakje met allerlei hippe kleuren. Onze boodschappen zijn niet bepaald goedkoop met sojamelk en lactosevrije kaas (6,49 AZN = €3,45) in het mandje, dus het voelt bijna alsof ik in een Nederlandse winkel sta.
De pasta daadwerkelijk kopen blijkt nog wat ingewikkeld. De beste man achter de kassa vermeld doodleuk dat ze dit eigenlijk niet meer verkopen en gooit mijn pasta achteloos in een mandje achter de toonbank. Naha, dacht het niet! Hoewel hij tegenstribbeld, is ’nee’ niet een optie. Natuurlijk krijg ik mijn zin en mag de pasta mee in de tas naar huis.
De glorieuze ingrediënten voor een fatsoenlijke maaltijd.
Marnix neemt heldhaftig de bereiding op zich en staat drie kwartier te zwoegen in de onhandig ingedeelde keuken van ons hostel om een bord voor me te maken.
Maanden en maanden geleden; nu eindelijk weer een daar! Pasta met tomatensaus, champignons, paprika, knoflook en ui. En KAAS! Mijn licht manische glimlach zegt genoeg.
In Baku zijn een aantal winkels waar glutenvrije producten verkocht worden. Het is slim om naar de grotere winkels te gaan, of te kijken op de website van Schär waar zij producten verkopen. Ook in gewone supermarkten is wel wat te vinden soms, maar aangezien de ingrediënten regelmatig alleen maar in Slavische talen erop staan, is het lastig om echt te weten wat erin zit. Met een beetje geluk is er wel iets te vinden.